Liz Hatch (Team Vanderkitten)

Πως είναι η ζωή με την ομάδα της Vanderkitten;

Δε θα μπορούσα να έχω καλύτερη ομάδα. Υπάρχουν μεγαλύτερες και σίγουρα πιο επιτυχημένες ομάδες εκεί έξω, αλλά έχουμε καλή υποστήριξη, μας φροντίζουν και έχουμε αληθινή αγάπη ο ένας για τον άλλο. Η χημεία μεταξύ των κοριτσιών και της διοίκησης είναι κορυφαία. Νιώθω πάντα υπερήφανη όταν στοιχίζομαι στην εκκίνηση του αγώνα με τις συναθλήτριες από την ομάδα μου, γνωρίζοντας ότι θα δώσουμε την "ευγενή μάχη" για τον στόχο μας.

Περιέγραψε μας μια τυπική σου μέρα.

Τυπική μέρα... χα! Λοιπόν, πρόσφατα που ξεκίνησα να αγωνίζομαι σε υψηλότερο επίπεδο ανακάλυψα ότι η ρουτίνα είναι τόσο μα τόσο σημαντική. Το αγόρι μου, ο Tom Stubbe που είναι επίσης επαγγελματίας φέτος με τη Francaise Des Jeux είναι ο άνθρωπος που το κάνει εφικτό για μένα. Βασικά ξυπνάω, βγάζω βόλτα το σκύλο, αρπάζω το φαγητό και τσεκάρω τα emails μου και τα ποδηλατικά νέα και μετά ετοιμάζομαι για ποδήλατο. Μετά επιστρέφω σπίτι για μεσημεριανό γεύμα και ύπνο. Προσπαθώ να διατηρώ χαμηλούς τόνους γενικά και να ξεκουράζομαι. Πριν ξεκινήσω ν' ασχολούμαι επαγγελματικά ήμουν τελείως "χύμα", χωρίς πρόγραμμα, ξενυχτούσα... όλα τα πράγματα που συνειδητοποιώ ότι πρέπει να θυσιάσω τώρα για να γίνω καλύτερη αθλήτρια.

Έχεις κάποια ειδική "ρουτίνα προετοιμασίας για αγώνα"; Κάνεις ή τρως κάτι συγκεκριμένο πριν από έναν σημαντικό αγώνα;

Είμαι αγχώδες άτομο πριν από αγώνες, συνήθως είμαι αρκετά σιωπηλή. Μ' αρέσει να βάζω το iPod μου, ακούγοντας λίγο Armin Van Buuren ή κάτι που να με ανεβάζει ώστε απλά να εγκλιματιστώ και να βάλω το μυαλό μου στον αγώνα, να νιώσω τα πόδια και το σώμα μου πριν την εκκίνηση. Δυσκολεύομαι να κάτσω ήσυχη, γι' αυτό προτιμώ να κάνω το ζέσταμα μου στο δρόμο αντί για το προπονητήριο τις περισσότερες φορές. Οι κοπέλες από την ομάδα μου με διευκολύνουν, πάντα με χαλαρώνουν λίγο κάνοντας με να γελάσω, όποτε προσπαθώ ν' αφήσω τα νεύρα μου αλλά βάζω μεγάλη πίεση στον εαυτό μου για την επίδοση μου.

Μπορεί μια "εργατική" γυναίκα αναβάτης του επιπέδου σου να ζήσει αξιοπρεπώς στις ΗΠΑ;

Είναι δύσκολο για τις περισσότερες από εμάς, δεν αγωνιζόμαστε για να πλουτίσουμε αλλά οι εμπειρίες που αποκομίζεις κάνοντας κάτι που αγαπάς σου προσφέρουν θησαυρούς πέρα από το χρήμα. Προσωπικά έχω σταθεί αρκετά τυχερή ώστε μέσα από την ποδηλασία να μου δοθούν άλλες ευκαιρίες. Θα ήθελα να δω τη γυναικεία ποδηλασία να κερδίσει τη δυνατότητα να πληρώνει τις αθλήτριες της όσα αξίζουν, αλλά νομίζω ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος ακόμη για να γίνει αυτό.

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερο ποδηλατικό σου επίτευγμα;

Αυτή είναι μια δύσκολη αλλά και εύκολη ερώτηση συνάμα. Είμαι πολύ νέα όσο αφορά την αγωνιστική εμπειρία και θα χρειαστούν χρόνια πριν να μπορώ να πω ότι είμαι μια "μεγάλη" ποδηλάτισσα, αλλά νομίζω ότι αυτό που για το οποίο είμαι πιο περήφανη είναι που βοήθησα στη δημιουργία της ομάδας Vanderkitten στα τέλη του 2007 και που τώρα είμαι μέρος μίας από τις ανερχόμενες ομάδες της Αμερικής και μια μέρα, του κόσμου. Είμαστε μια μικρή ομάδα αλλά κερδίσαμε πολλούς οπαδούς φέτος λόγω της απροθυμίας μας να εγκαταλείψουμε. Είμαι περήφανη που αποτελώ ένα μικρό κομμάτι αυτού. Ξαναρώτα με σε 5 χρόνια και ελπίζω να μπορώ να σου πω ότι κέρδισα το Γύρο της Φλάνδρας που είναι και το όνειρο μου! Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου όμως.

Έχεις προσωπικούς ήρωες;

Ο Ludo Dierckxsens και ο Johan Museeuw είναι δύο που μου έρχονται στο μυαλό. Μ' άρεσε πολύ να τους βλέπω ν' αγωνίζονται, το στυλ της επίθεσης τους. Ήταν αληθινά σκληροί άνδρες. Και ο πατέρας μου επίσης. Πάντα προσπαθούσα να εκπληρώνω τις προσδοκίες του. Είναι σκληρός αλλά και πολύ τρυφερός τύπος και νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντι του που με βοήθησε να φτάσω εδώ που βρίσκομαι.

Η ζωή ενός επαγγελματία αθλητή είναι δύσκολη, γεμάτη πολύωρες προπονήσεις και συχνά ταξίδια. Υπάρχουν φορές που σου λείπει απλά να χαλαρώνεις, περνώντας χρόνο με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα απλά απολαμβάνοντας την "κανονική ζωή";

Όχι ιδιαίτερα. Πάντα ήμουν λίγο μοναχική έτσι δεν έχω πολλούς κοντινούς φίλους, απλά λίγους και πολύτιμους. Η σκληρή δουλειά με τρέφει, καλύτερα να ξαπλώνω το βράδυ στο στρώμα ξέροντας ότι είμαι κουρασμένη γιατί πίεσα τον εαυτό μου σκληρά. Μου λείπε το αγόρι μου όμως αφού μένει στο Βέλγιο και εγώ συνήθως βρίσκομαι στην Καλιφόρνια αλλά θα περνάω αρκετό χρόνο εκεί από την επόμενη χρονιά, όποτε θα είναι λίγο πιο εύκολη η κατάσταση.

Πριν από μερικούς μήνες έκανες μια φωτογράφηση για το περιοδικό Maxim. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό και την πιο-καυτή-από-το-καυτό-μας-λογότυπο εμφάνιση σου, δέχεσαι καθόλου αρνητική συμπεριφορά ή άσχημες αντιδράσεις από τις συναθλήτριες και ανταγωνίστριες σου;

Κυρίως δέχομαι αρνητικές αντιδράσεις από ανθρώπους που δεν μου έχουν μιλήσει καν... Ο κάθε άνθρωπος έχει πάντα περισσότερες από μία πλευρές, γιατί μια κοπέλα να μη μπορεί να είναι ελκυστική και ταυτόχρονα καλή ποδηλάτισσα; Ειλικρινά δεν είναι οι άνθρωποι που ανταγωνίζομαι αυτοί απ' όπου λαμβάνω αρνητικά σχόλια. Αυτά έρχονται από ανώνυμους στο internet και έτσι απλά μαθαίνεις να τα δέχεσαι και να τ' αφήνεις ως έχουν. Υπάρχουν περισσότεροι ευγενικοί άνθρωποι από τους επιβλαβείς, άρα και δε μπορώ να πω πολλά.

Καμιά περίεργη ποδηλατική ιστορία;

Χμμμμμμ, μου φαίνεται ότι σχεδόν ολόκληρη η ποδηλασία είναι περίεργη! Είμαστε μια περίεργη, έντονη, τρελή ράτσα ανθρώπων ασχέτως από ποιά χώρα καταγόμαστε, ε; Έχω γνωρίσει μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους στο ταξίδι μου μέσα από τον κόσμο της ποδηλασίας.

Ποιό είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που έχεις λάβει ποτέ;

Ότι δε θα ήξεραν τι θα έκαναν αν δε με είχαν ως φίλη τους. Από το στόμα του ανθρώπου που το είπε, αυτό σημαίνει περισσότερο απ' οτιδήποτε για μένα.

Ακούς μουσική όταν προπονείσαι ή ταξιδεύεις; Τι παίζει στο iPod σου τώρα;

Ακούω τόσα πολλά... Μ' αρέσει ο Armin Van Buuren, ο Tiesto, ο Ferry Corsten, ο Nick Warren, αλλά και μουσική από τους Lyle Lovett, Steve Earle, Allman Brothers, Eartha Kitt... Ακούω απ' όλα, αλλά η μουσική είναι σίγουρα μεγάλο [μου] πάθος.

Το ποδηλατικό σου μαύρισμα-διχρωμία επηρεάζει την κοινωνική σου ζωή καμιά φορά;

Χα!!! [Γελάει δυνατά] Από τη στιγμή που έχω τόσο περιορισμένη κοινωνική ζωή και οι περισσότεροι φίλοι μου -όπως εγώ- κάνουν ποδήλατο ή αγωνίζονται σε αυτό, όχι ιδιαίτερα. Υποθέτω ότι όσο δεν ενοχλεί το αγόρι μου, δεν έχω ούτε 'γω πρόβλημα!

Είχες ποτέ ατυχίες ή απρόοπτα που σε αποθάρρυναν, σε έκαναν να σκεφτείς να παρατήσεις τους αγώνες τελείως;

Ναι! Η χρονιά αυτή ήταν αρκετά δύσκολη. Ξεκίνησε πολύ καλά για μένα, αλλά μου έτυχαν τόσα απρόοπτα φέτος που υπήρξαν φορές όπου απλά σκέφτηκα "Αυτό ήταν, δεν είσαι αρκετά καλή" αλλά το να παρατήσω πραγματικά την ποδηλασία, αυτό είναι τελείως διαφορετική υπόθεση. Νομίζω χρειαζόμουν μια χρονιά σαν και αυτή ώστε να εκτιμήσω πόσο ΣΚΛΗΡΟ είναι το άθλημα αυτό, σωματικά και πνευματικά. Πρέπει να μάχεσαι για κάθε εκατοστό που χρειάζεσαι. Αν δεν έχεις τόσο δυνατό νου... τα πόδια σου μπορεί να είναι τα καλύτερα αλλά ποτέ δε θ' αποκτήσεις αυτό που θέλεις. Πρέπει να είσαι λίγο θρασύς αλλά παράλληλα να αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι άνθρωπος και μια μέρα κάποιος θα είναι καλύτερος από εσένα. Ακριβώς έτσι πρέπει να βλέπεις και τους ανταγωνιστές σου, είναι επίσης άνθρωποι και μπορεί να ηττηθούν.

Για πόσο καιρό σκοπεύεις να ασχολείσαι αγωνιστικά; Έχεις σχέδια να αποσυρθείς από το άθλημα κάποια στιγμή αργότερα; Τι θα κάνεις τότε;

Μόλις ξεκίνησα! Τι εννοείς ν' αποσυρθώ;;; Σοβαρά τώρα, έχω υψηλούς στόχους και αν δε μου δοθεί η ευκαιρία να τους κυνηγήσω θα το μετανιώνω για όλη μου τη ζωή. Θα δούμε πως νιώθω σε μερικά χρόνια, αλλά για τώρα ουδεμία σκέψη να κρεμάσω το ποδήλατο μου.

Θεωρείς τον εαυτό σου κάποιον που θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση προς άλλους (π.χ. άλλες γυναίκες, να ασχοληθούν με την ποδηλασία και τους αγώνες);

Νομίζω ότι οποιοσδήποτε κάνει κάτι που αγαπά και αφήνει τους άλλους να δουν τη χαρά που του φέρνει αυτό, μπορεί να εμπνεύσει ανθρώπους. Αν έχω εμπνεύσει κατ' αυτό τον τρόπο μια άλλη γυναίκα ή έναν άνδρα μπορεί να μην είναι λόγω των κατορθωμάτων μου (ακόμη) αλλά επειδή αληθινά αγαπώ την ποδηλασία και θέλω οι άνθρωποι να βλέπουν πραγματικά πόσο όμορφο άθλημα είναι. Ο πλούτος της ιστορίας, οι ιστορίες που προηγήθηκαν... Δεν υπάρχει άλλο άθλημα σαν κι' αυτό.

Σκύλος ή Γάτα;

Ο Ludo, ο σκύλος μου.

Εραστής ή Πολεμιστής;

Και τα δύο, συνεχώς!

Αγαπάς;

Ωμή ειλικρίνεια, δυνατό χιούμορ, καλά αρώματα και Βέλγικη Μπύρα.

Μισείς;

Τηλέφωνα (μου τη σπάει να μιλάω στο τηλέφωνο, στέλνω πάντα γραπτά μηνύματα), ταχύτητες που δε δουλεύουν σωστά, επίσης δε τα πάω καλά με τα πλήθη αλλά προσπαθώ να βελτιωθώ σε αυτό. Στην πραγματικότητα είμαι λίγο ντροπαλή.

Liz, σ' ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου και ελπίζουμε να σε δούμε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα. Έχεις κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στις Ελληνίδες ποδηλάτισσες που προσπαθούν να πετύχουν κάτι;

Προσπαθήστε το, θα κολλήσετε αργά ή γρήγορα. Και τίποτα δεν είναι καλύτερο απ' το να κοιτάς ένα καλό ζευγάρι ποδηλατικά πόδια, αν δε σου αρκεί απλά να καβαλάς το ποδήλατο. Ο Μιχαηλάγγελος δε θα μπορούσε να σμιλέψει κάτι καλύτερο! ;)