Τακάκια δισκόφρενων

Τα τακάκια των δισκόφρενων αποτελούν αναλώσιμο που αν επιλεγεί σωστά μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τις επιδόσεις του ποδηλάτου μας, είτε σε αθλητική χρήση, είτε σε ψυχαγωγική. Πολύ συχνά συναντούμε αναβάτες οι οποίοι αν και ασχολούνται καιρό με την ποδηλασία βουνού, δεν γνωρίζουν πολλά για τα τακάκια των δισκόφρενων τους, εκτός ότι πρέπει να τα αλλάζουν μόλις ή πριν φαγωθούν.

Υπάρχουν δύο είδη τακακιών για δισκόφρενα: Τα μεταλλικά (metallic ή sintered) και τα ρητίνης (resin ή organic) τα οποία έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, και η απάντηση στην ερώτηση "ποιο είναι καλύτερο" δεν είναι απλή. Η καλύτερη επιλογή για κάθε αναβάτη σχετίζεται με το είδος της ποδηλασίας που κάνει, τις καιρικές συνθήκες, το βάρος του, τη διάμετρο της δισκόπλακας κ.α.

Μεταλλικά τακάκια

Το υλικό πέδησης τους αποτελείται από μεταλλικά στοιχεία και προσφέρουν πλεονέκτημα σε βαρύτερους ποδηλάτες, όσους ποδηλατούν σε κακές συνθήκες (βροχή, λάσπη, σκόνη) ή σε παρατεταμένες κατηφόρες, αλλά και όσους χρησιμοποιούν μικρότερες δισκόπλακες. Το αρχικό φρενάρισμα ενθουσιάζει λιγότερο αλλά η επίδοση του φρένου επηρεάζεται λιγότερο στο παρατεταμένο φρενάρισμα. Φθείρονται πιο αργά από τα τακάκια ρητίνης (=φθείρουν τη δισκόπλακα πιο γρήγορα) και κάνουν περισσότερο θόρυβο.

Τακάκια ρητίνης

Το υλικό πέδησης τους αποτελείται από ίνες και οργανικά υλικά κολλημένα μεταξύ τους με ρητίνη. Τα τακάκια ρητίνης είναι καλύτερα για ελαφρύτερους αναβάτες ή/και όσους δε χρησιμοποιούν τα φρένα διαρκώς και παρατεταμένα, δεν ποδηλατούν διαρκώς σε απότομες κατηφόρες ή ιδιαίτερα κακές συνθήκες. Το αρχικό τους φρενάρισμα είναι καλύτερο από αυτό των μεταλλικών τακακιών, αλλά υστερούν στο παρατεταμένο φρενάρισμα. Δεν προτείνονται για μικρότερες δισκόπλακες, φθείρονται πιο γρήγορα από τα μεταλλικά (=φθείρουν τη δισκόπλακα λιγότερο) αλλά κάνουν λιγότερο θόρυβο.

Είδος	Πλεονεκτήματα	Μειονεκτήματα	Σχόλια
Μεταλλικά	Διαρκούν περισσότερο Καλύτερη συμπεριφορά σε κακές συνθήκες Καλύτερη συμπεριφορά σε παρατεταμένο φρενάρισμα	Φθείρουν τη δισκόπλακα περισσότερο Αυξημένος θόρυβος Υποδεέστερο αρχικό φρενάρισμα Χρειάζονται περισσότερο στρώσιμο Το θερμικό τους φορτίο μεταφέρεται στη δαγκάνα, ζεσταίνοντας τα υγρά της	Καλύτερη επιλογή για βαρύτερους ποδηλάτες, κακές συνθήκες, υψηλές ταχύτητες, μικρές δισκόπλακες.
Ρητίνης	Καλύτερο αρχικό φρενάρισμα Λιγότερο στρώσιμο Λιγότερος θόρυβος Χαμηλότερο θερμικό φορτίο, το οποίο επιστρέφει στη δισκόπλακα Φθείρουν τη δισκόπλακα λιγότερο	Φθείρονται ταχύτερα Υποδεέστερη συμπεριφορά σε κακές συνθήκες Υποδεέστερη συμπεριφορά σε παρατεταμένο φρενάρισμα	Καλύτερη επιλογή για ελαφρύτερους αναβάτες, καλές συνθήκες, χαμηλές-μέτριες ταχύτητες, κανονικές-μεγαλύτερες δισκόπλακες.

Τελικά

Τα παραπάνω είναι γενικοί κανόνες, αλλά όχι απόλυτοι. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι η προσωπική προτίμηση του κάθε ποδηλάτη. Υπάρχουν αθλητές XC με χαμηλό σωματικό βάρος που προτιμούν μεταλλικά τακάκια γιατί δε τους αρέσει η ελαφρώς πιο απότομη αίσθηση που δίνουν τα ρητίνης. Άλλοι, βαρύτεροι αναβάτες, επιλέγουν τακάκια ρητίνης γιατί θέλουν το ποδήλατο τους να είναι όσο πιο ήσυχο γίνεται.