Η Ibis Cycles ιδρύθηκε από τον Scot Nicol το 1981. Ο ίδιος παραμένει ενεργός στην εταιρία μετά από 31 χρόνια, ενώ δηλώνει πως έχει την καλύτερη δουλειά στον κόσμο και δε μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κάνει κάτι άλλο. Ακούραστος, λέει ότι δε σκοπεύει ούτε να αποσυρθεί, ούτε να πάρει σύνταξη ποτέ!
Ο Scot ήταν ένας νεαρός χίπης που ζούσε στις ακτές της κομητείας Mendocino της California, κάνοντας ότι έκαναν όλοι οι χίπηδες το 1980 στο Mendocino -χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας για να καταλάβετε. Ανάμεσα στις αγαπημένες ασχολίες του, ήταν η καλλιέργεια του Μπρόκολου. Εκτός από την ενασχόληση με τα κηπευτικά, ο νεαρός χίπης αγαπούσε να διαβάζει [χίπικα] περιοδικά.
Ένα από τα περιοδικά ονομαζόταν CoEvolution Quarterly και στο ανοιξιάτικο τεύχος του 1978 είχε ένα άρθρο σχετικά με το νέο κίνημα των “Clunker Bikes” που λάμβανε χώρα σε διάφορα μέρη. Ο Scot είχε ήδη ένα τέτοιο ποδήλατο, το οποίο είχε αποκτήσει ανταλλάζοντας το ποδήλατο της μητέρας του (χωρίς να τη ρωτήσει -αργότερα την ξεπλήρωσε με ένα Ibis φτιαγμένο ειδικά γι' αυτήν). Τα δύο τελευταία χρόνια είχε μετατρέψει το Excelsior του 1947 σε πολυτάχυτο ποδήλατο και το καβαλούσε στο χώμα πυκνά-συχνά.
Ο νεαρός χίπης επικοινώνησε με τους ανθρώπους που αναφέρονταν στο άρθρο, οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από τους θρυλικούς Joe Breeze, Gary Fisher και Charlie Kelly μεταξύ άλλων. Κατέληξε να ταξιδέψει μαζί τους στο Crested Butte του Colorado όπου γνώρισε επίσης τον Charlie Cunningham και έγινε φίλος με όλους. Αμέσως μετά μετακόμισε στο Marin και εργάστηκε ως βοηθός των Breeze και Cunningham, που είχαν τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις στις κατασκευές τους, λαμβάνοντας έτσι μια σφαιρική εκπαίδευση στο αντικείμενο. Ο Scot έχει ακόμη το Breezer νούμερο 13, το οποίο ελπίζει να αναπαλαιώσει κάποτε.
Την άνοιξη του 1981, ο Scot ξεκίνησε την κατασκευή των δικών του πλαισίων στο Mendocino, χωρίς κάποιο σχέδιο ή κεφάλαιο. Ονόμασε την εταιρία του από το πτηνό Ibis, γιατί ήθελε να συμβολίζεται από κάτι ελαφρύ και χαριτωμένο. Το σήμα που τοποθετεί έκτοτε στο κούτελο κάθε πλαισίου του αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό, και η μικρή εταιρία με έδρα το γκαράζ του Nicol άρχισε να γίνεται ολοένα πιο γνωστή.
Tο 1983 ο πρώτος υπάλληλος της Ibis Cycles (Wes Williams) ήταν γεγονός, και η εταιρία γνωρίζοντας συνεχή και αυξανόμενη επιτυχία μετακόμισε το 1984 σε "κανονικές" εγκαταστάσεις παραγωγής, στο Sebastopol της California.
Το 1990, η Ibis ξεκίνησε να ασχολείται με ποδήλατα τιτανίου ενώ το 1994 παρουσίασε το πρωτότυπο Szazbo -το πρώτο ποδήλατο πλήρους ανάρτησης του Scot Nicol- φτιαγμένο από ατσάλι και τιτάνιο. Μέχρι την επόμενη χρονιά υπήρχε ήδη αλουμινένιο Szazbo με σχεδίαση ανάρτησης "Sweet Spot" που προστέθηκε στην ποικιλόμορφη γκάμα της εταιρίας η οποία περιελάμβανε MTB Hardtails, ποδήλατα δρόμου, Trial και Tandems.
To 1998 η εταιρία είχε αναπτυχθεί σημαντικά και μετακόμισε στη Santa Rosa όπου επιδόθηκε ακόμη περισσότερο στην χρηση τιτανίου για τα προϊόντα της, με τη γκάμα να ξεκινά από προσιτά μοντέλα όπως το Mai Tai και να φτάνει ως το Bow Ti (μοντ.2000) -ένα ΜΤΒ πλήρους ανάρτησης που αντί αρθρώσεων στο πλαίσιο είχε σημεία ελεγχόμενης ελαστικότητας. Σύντομα, ο Scot αποφάσισε να πουλήσει την Ibis σε ένα επενδυτικό γκρουπ, το οποίο κατάφερε να τη πτωχεύσει μέσα σε μόλις 20 μήνες.
Το 2005, ο ιδρυτής της Ibis Cycles επέστρεψε στο τιμόνι της εταιρίας, φέρνοντας μαζί του ανανέωση, εκσυγχρονισμό και τέσσερις νέους συνιδιοκτήτες. Το Mojo Carbon (μοντ.2006) έγινε πραγματικότητα, και ακολούθησαν τα Mojo SL ("Superlight"), Mojo HD ("Heavy Duty") και Mojo SL-R (μοντ.2011). Το 2011 παρουσιάστηκε και το πρώτο 29άρι ΜΤΒ της εταιρίας, Ripley.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες για την τρέχουσα γκάμα ποδηλάτων της Ibis Cycles και να επικοινωνήσετε με την ελληνική αντιπροσωπεία της στο www.ibiscycles.gr.