Μπήκα στο σπίτι μετά από μια όχι και τόσο καλή ημέρα στο γραφείο. «Άλεξ, ο coach οργανώνει προπονητικό camp για τριαθλητές και όχι μόνο στο Λουτράκι, πάρε τηλέφωνο να κλείσουμε για το τριήμερο 12 έως 14 Φεβρουαρίου» αναφώνησε ενθουσιασμένος ο Δημοσθένης. Χρονοδιαγράμματα, εκκρεμότητες, ραντεβού, όλα ξεχάστηκαν. «Σούπερ», σκέφτηκα, «θα πέσει πάλι ξύλο». Διάβασα το πρόγραμμα. Αφορούσε προπόνηση στα αθλήματα του τριάθλου, τρέξιμο, ποδήλατο και κολύμπι υπό τις οδηγίες του Βασίλη Κρομμύδα, αθλητή με διεθνείς διακρίσεις και συμμετοχή σε δύο Ολυμπιάδες, προπονητή απλών ανθρώπων αλλά και πρωταθλητών τριάθλου (διετέλεσε μεταξύ άλλων ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Ομάδος Τριάθλου για 5 χρόνια), www.coachingservices.gr. Τη διατροφή του Σαββατοκύριακου θα προγραμμάτιζε ο Σταύρος Κάβουρας, επίκουρος Καθηγητής Εργοφυσιολογίας & Αθλητικής Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Η τεχνική υποστήριξη θα ήταν από το Μανιατόπουλο ΑΕ και τη Shimano. Τέλος, η διαμονή των συμμετεχόντων και οι προπονήσεις θα γίνονταν στο sport campστο Λουτράκι, www.sportcamp.gr.
Η παρουσία του coach Βασίλη Κρομμύδα αλλά και του Σταύρου Κάβουρα το Σαββατοκύριακο σήμαινε ότι μπορούσαμε να τους βομβαρδίσουμε με ερωτήσεις για προπόνηση, αγώνες, διατροφή, συμπληρώματα και ό,τι άλλο αφορούσε το αθλητικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Εύλογα τον ενθουσιασμό της πρώτης στιγμής αντικατέστησε η λογική. «Κι εγώ τι θα κάνω μαζί με ανθρώπους με καλύτερες moyenne, VO2max και δρομικούς χρόνους από εμένα?». Τηλεφωνήσαμε τον Βασίλη και μας διαβεβαίωσε ότι το camp αφορά «καθημερινούς» ανθρώπους σαν κι εμένα που ίσα ίσα προλαβαίνω να κάνω 5 ώρες προπόνησης εβδομαδιαίως αλλά και ανθρώπους σαν το Δημοσθένη με διπλάσιους (και βάλε) χρόνους ενασχόλησης.
Οι ημέρες πέρασαν και έφτασε η Παρασκευή. Κατά τις 17:30 δραπέτευσα από το γραφείο ούτως ώστε να φτάσουμε μια λογική ώρα στο Λουτράκι. Συναντήσαμε πυκνή κίνηση και πολλή βροχή, και στις οκτώ περίπου φτάσαμε στο Sports Camp την ώρα που τελείωνε η απογευματινή προπόνηση στο κολύμπι. Εκεί ήταν ήδη οι υπόλοιποι συναθλητές, ο Βασίλης και η Ζαρίνα Κοπίνα, τριαθλήτρια του ΓΑΣ Ιλισός.
Οι πρώτες κουβέντες για το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου άρχισαν στην τραπεζαρία. Με την ολοκλήρωση του βραδινού ξεφορτώσαμε το αυτοκίνητο και εγκατασταθήκαμε σε έναν από τους πολύ όμορφους ξύλινους ξενώνες του camp. Συγκάτοικοι μας ήταν οι Κώστας Περβανάς και Βασίλης Κλέτσας, ερασιτέχνες αθλητές με στόχο ένα από τα εαρινά Half Iron Man.
Το πρωί είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στις εγκαταστάσεις πηγαίνοντας προς την πισίνα. Το camp διαθέτει γήπεδα μπάσκετ, ποδοσφαίρου, squash γύρω από ξενώνες διαφόρων μεγεθών και εποχών, τραπεζαρία, café και κλειστό γυμναστήριο. Παντού επικρατεί καθαριότητα. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι που το διαχειρίζονται έχουν μεράκι με αυτό που κάνουν.
Το Σάββατο ξεκίνησε για τους υπολοίπους με την πρωινή προπόνηση στο κολύμπι πριν από το πρωινό.
Είχα (κακώς τελικά) αποφασίσει να μην κάνω καθόλου κολύμπι, το ίδιο και ο Δημοσθένης, έτσι εμείς θα μπαίναμε στην ομάδα στο ποδηλατικό σκέλος.
Μετά από ένα καλό πρωινό ετοιμάσαμε τα ποδήλατα και ξεκινήσαμε για Παλαιά Εθνική Οδό. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός με ήλιο, καλή θερμοκρασία και όχι ιδιαίτερα δυνατό αέρα, ο οποίος ήταν ευνοϊκός το πρωί και αντίθετος στην επιστροφή μας. Σχηματίσαμε δυάδες, ο Ζαρίνα με εμένα μπροστά και ο Βασίλης στο τέλος. Το καλό ήταν ότι και οι δύο μας έδιναν συμβουλές για τη στάση μας στο ποδήλατο, την ταχύτητα, τα γρανάζια που είχαμε, το cadence μας, τη συμπεριφορά μας σε γκρουπ. Στο ύψος της Κινέτας αποφάσισα να χωριστώ από το υπόλοιπο γκρουπ και να επιστρέψω για να μην έχω δυσάρεστες εκπλήξεις και για να διατηρήσω δυνάμεις για το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο. Κρατώντας τους παλμούς μου στο αερόβιο κομμάτι (και τους παλμούς της Ζαρίνας κάτω από τους 100 φαντάζομαι...) φτάσαμε στο camp με τη Ζαρίνα να συνεχίζει την προπόνησή της. Οι υπόλοιποι δεν άρχισαν να γυρίσουν. Το επόμενο ραντεβού ήταν στην τραπεζαρία με μια λαχταριστή μακαρονάδα με κιμά να έρχεται να αποκαταστήσει τους χαμένους υδατάνθρακες αλλά και να μας δώσει τις απαραίτητες πρωτεΐνες.
Αφού ξεκουραστήκαμε συναντηθήκαμε κατά τις 16:30 στο γήπεδο του ποδοσφαίρου για δρομικές ασκήσεις. Δεν έχω παιδεία στο τρέξιμο, και οι συμβουλές του Βασίλη και τις Ζαρίνας αλλά και οι δρομικές ασκήσεις που έμαθα πιστεύω ότι θα αποβούν ιδιαίτερα χρήσιμες στη βελτίωση του στυλ μου και της δρομικής οικονομίας.
Μετά από μια γεμάτη ημέρα ήρθε η ώρα του .... Λουτρού!!! Επισκεφτήκαμε τα δημοτικά λουτρά του Λουτρακίου για χαλάρωση. Οι νέες εγκαταστάσεις με άφησαν με ανοικτό το στόμα αλλά και ο τιμοκατάλογος του είναι ευχάριστη έκπληξη.
Η σαββατιάτικη προπόνηση αλλά και το ιαματικό νερό άνοιξαν την όρεξη όλων για τον ψητό σολομό με σαλάτα και ρύζι που μας περίμενε στην τραπεζαρία του camp, τα οποία και γρήγορα καταναλώθηκαν από όλους μας. Εκεί βρήκαμε και τον Σταύρο Κάβουρα. Η συζήτηση άναψε για τις εικόνες του Σταύρου από την πρόσφατη επίσκεψή του στο Team Sky των Wiggins, Flecha, Boasson, τη διατροφή μας, την εκπαίδευση του οργανισμού στο να καταναλώνει και λίπος κατά τον αγώνα, τα εργομετρικά, τον ελληνικό πρωταθλητισμό, τις εγκαταστάσεις της Man United και τη σύγκριση τους με αυτές των εύρωστων οικονομικά ελληνικών ομάδων, αλλά και γύρω από τη σπιρουλίνα, τις μεμβράνες αδυνατίσματος, τα Compex και τη θλάση των πλάγιων κοιλιακών ενός φίλου μας.
Η Κυριακή, συννεφιασμένη και πιο κρύα, ξεκίνησε πάλι με κολύμπι. Ο Δημοσθένης πήρε τα Γεράνεια Όρη ενώ οι υπόλοιποι πήγαμε για long run στο άλσος στο Λουτράκι.
Η μεσημεριανή μπριζόλα με τα rigatoni εξαφανίστηκε ανερυθρίαστα και άνευ τύψεων και ακολούθησε καφές και ποδηλατικό κουτσομπολιό. Το Σαββατοκύριακο κύλισε γρήγορα τελικά.... Αργά το απόγευμα ο Βασίλης μας έδειξε μερικά μυστικά για γρήγορες αλλαγές σε έναν αγώνα τριάθλου.
Οι τετρακέφαλοι μου διαμαρτύρονταν έντονα πια όταν αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματά μας. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαμε κουρασμένες αλλά μάλλον ευχαριστημένες φάτσες και δώσαμε ραντεβού σε ένα από τα επόμενα camps.
Δεν έχω ξαναπάει σε αθλητικό camp. Ο Βασίλης προσάρμοσε το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου στις δυνατότητές και τις γνώσεις μας ούτως ώστε κανείς να μην παραμεληθεί και όλοι να κάνουν τα προγράμματά τους. Ο Σταύρος με τις γνώσεις του αλλά και με το διατροφικό πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου έδωσε πρακτικά και θεωρητικά μαθήματα για το πώς πρέπει να τρέφεται κάποιος που αθλείται. Οι εγκαταστάσεις του camp ήταν καθαρές και φιλόξενες, το Λουτράκι δύο βήματα από την Αθήνα.
Εν κατακλείδι, θα επιδιώξω να επαναλάβω το camp...