"Alex, θα ήθελες να δοκιμάσεις για λίγες μέρες το Auriga;" με ρώτησε ο αντιπρόσωπος της Guerciotti. Την επόμενη ημέρα το μαύρο κουρσάκι παραδόθηκε στην πόρτα μου. Για να πω την αλήθεια -και χωρίς να θέλω να φανώ ελιτιστής- επρόκειτο για κάτι τελείως διαφορετικό και χαμηλότερης κατηγορίας από τα ποδήλατα που καβαλάω τα τελευταία χρόνια. Με τιμή πλαισίου & πιρουνιού στην προσιτή κατηγορία κάτω του χιλιάρικου (€890 για την ακρίβεια), το λιτό ιταλικό ποδήλατο ήταν για μένα πρώτα μάθημα ταπεινότητας και μετά δοκιμή για το iCycling.gr.
Μια πολύ γρήγορη αναφορά για όσους δεν γνωρίζετε τα ποδήλατα Guerciotti: Ο οίκος Guerciotti ιδρύθηκε το 1964 από τους αδελφούς Italo & Paolo Guerciotti, πρώην αθλητές του Cyclocross. Εδρεύει στο Μιλάνο και δηλώνει πως τα ποδήλατα της αποτελούν "υπόδειγμα ιταλικού αγωνιστικού ποδηλάτου" ενώ χορηγούσε πέρυσι την ομάδα Androni Giocattoli-Diquigiovanni του Michele Scarponi, 2ου νικητή του φετινού Giro d' Italia. Βασικό χαρακτηριστικό του οίκου Guerciotti για όλα τα πλαίσια της εταιρίας, είναι η δυνατότητα επιλογής περιφερειακών σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αναβάτη.
Το ποδήλατο της δοκιμής ήταν εξοπλισμένο με μια πλήρη σειρά Shimano Ultegra 6600 και τροχούς Campagnolo Eurus, οι οποίοι αλλάχτηκαν επιτόπου με τους δικούς μου, ώστε να έχω μια καλύτερη αίσθηση σχετικά με τη συμπεριφορά του πλαισίου. Ο αντιπρόσωπος, "Το Ποδήλατο" είχε μπει στον κόπο να στήσει το Auriga στα μέτρα μου, κάτι το οποίο εκτίμησα πολύ. Δε θα σταθώ καθόλου στα εξαρτήματα και περιφερειακά του ποδηλάτου, γιατί η δοκιμή αυτή αφορά το σετ πλαίσιο-πιρούνι.
Λίγα τεχνικά
Το εμπρόσθιο τρίγωνο του Auriga (οριζόντιος-διαγώνιος-κάθετος σωλήνας και κούτελο) είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο 7005. Το πίσω τρίγωνο (άνω κάτω ψαλίδια) αποτελείται από ανθρακονήματα κατασκευής "monobox". Το επίσημο βάρος του πλαισίου είναι 1.350gr, αλλά επειδή το παρέλαβα ως ολοκληρωμένο ποδήλατο δε μπόρεσα να το ζυγίσω ξεχωριστά. Το πιρούνι "Carboni" διαθέτει πόδια από carbon και λαιμό αλουμινίου. Ο κάθετος σωλήνας του ποδηλάτου δε διαθέτει βάση braze-on για τον εμπρόσθιο εκτροχιαστή, αλλά το ποδήλατο που καβάλησα είχε ένα καλαίσθητο αφαιρούμενο κολάρο στη θέση του, κατά πολύ ομορφότερο από το συμβατικό της Shimano.
Στο δρόμο
Στο Μιλάνο, εκτός από το καλο design αγαπούν δύο πράγματα: Το σκληρό τυρί και τα σκληρά ποδήλατα. Δεν περίμενα ένα πλαίσιο δρόμου αυτής της οικονομικής κατηγορίας να είναι τόσο σκληρό, αλλά εδώ μιλάμε περί μιας αγωνιστικής πρότασης για αθλητές που έχουν περιορισμένο βαλάντιο αλλά απεριόριστες φιλοδοξίες -εξάλλου, το λέει και η ίδια η εταιρία: "Το όριο είναι ο ουρανός"! Στην πρώτη μου προπόνηση με το Auriga πέρασα από το κακοτράχαλο οδόστρωμα στην τοποθεσία Χάος Καμάριζας (περιοχή Λαυρίου) και είμαι σίγουρος πως αν πήγαινα γρηγορότερα θα μου έφευγαν τα σφραγίσματα από τα δόντια! Η αλήθεια όμως είναι ότι η ανηφόρα για να φτάσω εκεί μου φάνηκε λίγο πιο εύκολη απ΄ότι υπολόγιζα να είναι με ένα πλαίσιο αρκετά βαρύτερο του δικού μου. Το βάρος του πλαισίου ήταν αντιληπτό συνεχώς και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα ποδήλατο που η ζυγαριά δε συμφωνεί με την αίσθηση του στο δρόμο. Αυτό όμως δε σημαίνει πως το μαύρο Guerciotti ήταν αργό -κάθε άλλο! Η συνηθισμένη μου παρέα στις προπονήσεις δρόμου λειτούργησε ως μέτρο σύγκρισης, και είδα πως σε σχέση με το δικό μου ποδήλατο που κοστίζει αρκετές φορές την τιμή του Auriga, οι απώλειες σε ταχύτητα και επιτάχυνση δεν ήταν μεγάλες. Ναι, κουραζόμουν παραπάνω για ν' ακολουθήσω τους κολλητούς μου σε ένα γρήγορο σπριντ ή μια απότομη ανηφόρα, αλλά δε μπορώ να πω ότι κάπου έμεινα πίσω ή πέρασα μπροστά αισθητά περισσότερο απ' ότι συμβαίνει όταν καβαλάω κάτι αρκετά ελαφρύτερο και ακριβότερο. Επειδή όμως σε αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι τσάμπα, φτάνοντας σπίτι μετά από κάθε προπόνηση πάνω στο ιταλικό κουρσάκι, ένιωθα πιο κουρασμένος απ' ότι συνήθως.
Για να μη δημιουργήσω λάθος εντυπώσεις ή αδικήσω το Auriga, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το παράξενο με το συγκεκριμένο ποδήλατο είναι το πάντρεμα προσιτής κατασκευής με αγωνιστικό προσανατολισμό. Δεν έχω συνηθίσει κάτι τόσο σκληρό και γρήγορο να μην είναι συνάμα πανάλαφρο, ίσως και αυτό να ήταν που με ξένιζε διαρκώς στο μαύρο Guerciotti. Από τη μία σου λέει "εκτοξεύσου, φύγε" και από την άλλη σε αναγκάζει να κουβαλήσεις ένα βάρος που δεν απαντάται σε καθαρόαιμο αγωνιστικό ποδήλατο, αλλά είναι απόλυτα νορμάλ σε κουρσάκια αυτής της οικονομικής κατηγορίας. Άρα, το μεγαλύτερο αρνητικό που μπορώ να του καταλογίσω είναι ότι θυμίζει γυναίκα που τρελαίνεσαι να φλερτάρεις μαζί της, αλλά περίμενες τα περεταίρω να είναι λίγο καλύτερα. Δε μπορείς να θυμώσεις όμως και ούτε το μετανιώνεις, γιατί περνάς καλά και στο κάτω-κάτω μια χαρά είναι για τα μούτρα σου, αφού ούτε οδηγείς Ferrari ούτε έχεις εξοχικό στη Μύκονο.
Λίγη γκρίνια
Στην οικονομική κατηγορία του, το Guerciotti Auriga έχει να ανταγωνιστεί αντίστοιχα μοντέλα μεγάλων εταιριών με πολύ ισχυρότερο marketing. Προσωπική μου άποψη είναι πως η κατασκευάστρια θα έπρεπε να αντικαταστήσει τα ανθρακονημάτινα ψαλίδα με αλουμινένια, κρατώντας το βάρος στα ίδια επίπεδα αλλά μειώνοντας την τιμή του πλαισίου ώστε να αποτελεί λίγο ελκυστικότερη αγορά. Συνήθως η προσθήκη carbon πίσω τριγώνου γίνεται για αύξηση της άνεσης, κάτι που εδώ δεν υφίσταται άρα και έχει περιορισμένη σημασία, ίσως περισσότερο αισθητική. Αν όμως στο παρόν άρθρο διαβάσατε όσα αναζητάτε στο επόμενο σας [αγωνιστικό] ποδήλατο, τότε μη δώσετε και πολλή σημασία στη γκρίνια μου ...με γειές και καλοτάξιδο!
Επιλογές
Η ελληνική αντιπροσωπεία προτείνει ενδεικτικά τους παρακάτω συνδυασμούς εξοπλισμού για να παραγγείλετε το Auriga σας:
Περισσότερες πληροφορίες: Guerciotti.it
Αντιπρόσωπος: Το Ποδήλατο