Specialized S-Works Epic 2009 - Νικητής από τα γεννοφάσκια του

Βαθμολογία:

Έχοντας μόλις αρχίσει να συνηθίζω το μεγάλο υψόμετρο του Copper Mountain στο Colorado (2.960m), παρέδωσα τα πετάλια μου σε έναν από της μηχανικούς της Specialized που βρισκόταν στο "Demo Bike Pool" εκείνο το απόγευμα. Λίγα λεπτά αργότερα, με φωνάζει μια κοπέλα ρωτώντας "Hi, are you waiting for an S-Works Epic, size Medium?". Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά και αυτή μου δείχνει ένα μαυροκόκκινο ΜΤΒ στηριγμένο σε μια βάση ποδηλάτων. Ο μηχανικός το είχε ετοιμάσει ρυθμίζοντας ύψος σέλας και αναρτήσεις σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχα δώσει νωρίτερα. Ανέβηκα επάνω στο ποδήλατο, κούμπωσα τα πετάλια και με ρώτησε αν θα ήθελα μήπως άλλον λαιμό ή να αλλάξουμε κάτι. "The bike's perfect and I've got a mini-tool with me, so I'm good, thanks!". Ο τύπος χαμογέλασε και εξαφανίστηκε μέσα στον περιφραγμένο χώρο για να βοηθήσει τον επόμενο τυχερό. Λίγο αργότερα, ξεκινούσα την πολυαναμενόμενη δοκιμή μου, αλλά πριν σας πω περισσότερα θα σας "ζαλίσω" λίγο με μερικές πληροφορίες... :)

Το Μπλα-Μπλα

Το πλήρως ανθρακονημάτινο Epic του 2009 είναι ένα ολοκαίνουργιο "πλάσμα". Έχουν γίνει αρκετές αλλαγές σε αυτό, και θυμίζει κατά πολύ τον μεγαλύτερο, λίγο πιο "μπρατσαρά" αδελφό του, το S-Works Stumpjumper. Θυμάστε την χαρακτηριστική τοποθέτηση της πίσω ανάρτησης στο πάνω αριστερό ψαλίδι; Πάει! Η νέα, μινιμαλιστική πίσω ανάρτηση βρίσκεται πια κάτω από τον οριζόντιο σωλήνα, στο πίσω μέρος του κυρίως τριγώνου και επικοινωνεί με τον "εγκέφαλό" της (brain) μέσω ενός σωλήνα Goodridge υψηλής πίεσης. Το νέο brain είναι εμφανώς αλλαγμένο, καθώς η είσοδος/έξοδος του βρίσκεται πια στο επάνω του μέρος. Συνολικά, η πίσω ανάρτηση έχει χάσει 110gr σε σχέση με την προηγούμενη, καθώς το σώμα της είναι σχεδιασμένο ως "reservoir specific" και κάνει χρήση λιγότερου υλικού. Η δίαιτα στην οποία υπεβλήθη το νέο "βλαστάρι" της Specialized εξασφάλισε ένα ολοκληρωμένο ποδήλατο στα 9.8Kg μαζί με πετάλια, το οποίο (για τους γουεητ-γουήνηδες) έχει ακόμη αρκετό περιθώριο να ελαφρύνει χωρίς να γίνουν θυσίες στην αξιοπιστία του. Ο σκελετός έχει χάσει 220gr και πια ζυγίζει μόλις 1680gr, το νέο πιρούνι brain είναι μολις στα 1407gr (143γρ πιο κάτω από το περσινό του πιρούνι), ενώ με τη χρήση του νέου συστήματος δισκοβραχίονα/μεσαίας τριβής S-Works (97gr ελαφρύτερο από το XTR), η συνολική απώλεια βάρους φτάνει τα 570gr -καθόλου εύκολο έργο, αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη το περσινό Epic ήταν αρκετά ελαφρύ!

Το χαμηλότερο βάρος όμως δεν αποτελούσε το μοναδικό στόχο των σχεδιαστών της Specialized. Μετακινώντας την ανάρτηση από το ψαλίδι επάνω στη μέση, κατάφεραν να εξαλείψουν ένα ελαφρώς ενοχλητικό χαρακτηριστικό του προηγούμενου μοντέλου: Την τάση του ποδηλάτου μερικές φορές να "τραβάει" ελαφρώς προς τη μεριά της ανάρτησης. Επίσης, η συμπεριφορά του συστήματος και η πρόσφυση του πίσω τροχού βελτιώθηκαν, καθώς το σώμα της ανάρτησης δεν βαραίνει πια τα ψαλίδια, και αυτά κατασκευάζονται πια από ανθρακονήματα. Το κωνικό κούτελο του ποδηλάτου το οποίο φιλοξενεί το αντιστοίχως κωνικό λαιμό του πιρουνιού (από 28.6mm στο επάνω μέρος σε 3,81mm στο σημείο από εδράζεται το κατωπότηρο) επιτρέπει τη χρήση λιγότερου υλικού (εδώ ανθρακονήματα), του οποίου όμως οι ίνες είναι καλύτερα ευθυγραμμισμένες, προσφέροντας έτσι πολύ μεγαλύτερη αντοχή και ακαμψία. Λόγω της σχεδίασης αυτής, επιτρέπεται στο διαγώνιο σωλήνα να μεγαλώσει περισσότερο σε διάμετρο προσφέροντας επίσης ανώτερη ακαμψία αλλά και καλύτερη ενσωμάτωση της "μεγαλούτσικης", ειδικής μεσαίας τριβής με πλάτος 84.5mm (16.5mm φαρδύτερη από τη BB-30).

(Μέχρι στιγμής έχουμε χαμηλότερο βάρος και μεγαλύτερη ακαμψία, καλά τα πάμε!)

Μια και ανέφερα τη μεσαία τριβή, να σας πω και δυο λόγιο για το νέο δισκοβραχίονα ΜΤΒ της Specialized. Νέος για το αγοραστικό κοινό δηλαδή, γιατί ο κ.Ned Overend καβαλάει ένα κομμάτι προ-παραγωγής εδώ και δύο χρόνια, χωρίς προβλήματα (και όπως μας είπε, παρόλο που έχει γίνει χάλια από τα χτυπήματα, δεν έχει επηρεαστεί η ακεραιτότητα του). Το σύστημα S-Works ζυγίζει μόλις 684gr, έναντι των 781gr του αντίστοιχου Shimano XTR (12.4% ελαφρύτερο). Παράλληλα, δοκιμές σε ανεξάρτητο εργαστήριο έδειξαν ότι είναι πιο άκαμπτο κατά 8.3%. Το να ξεπεράσει κανείς τη Shimano δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα! Αν ο ιδιοκτήτης του ποδηλάτου για κάποιο περίεργο λόγο αποφασίσει ότι προτιμά έναν βαρύτερο και πιο εύκαμπτο δισκοβραχίονα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει έναν ειδικό προσαρμογέα ("ανταπτοράκι" στα Ελληνικά) για να μπορεί να τοποθετήσει μια μεσαία τριβή εξωτερικού τύπου (Hollowtech II, X-Type, MegaExo κλπ).

Το πιρούνι Brain Ε100 ("Ε"=Epic, "100"=100mm διαδρομής) με διαδρομή 100mm διαθέτει λίγο-πολύ τα ίδια εσωτερικά με την πίσω ανάρτηση. Είναι ρυθμισμένο σε λειτουργία, αίσθηση και διαδρομή να ταιριάζει απόλυτα με την πίσω ανάρτηση, λειτουργόντας σε απόλυτη αρμονία με αυτή. Είναι ελαφρύ (1407gr όπως το βρίσκει κανείς πάνω σε ένα Epic) και είναι κατασκευασμένο από μαγνήσιο και ανθρακονήματα. Ακριβώς το ίδιο πιρούνι εμφανίζεται πάνω στην "αδελφή" του Epic, το κορυφαίο γυναικείο ΜΤΒ Era. Το S-Works Stumpjumper Hardtail φοράει το S90 ("S"=Stumpjumper, "90"=90mm διαδρομής), ενώ το S-Works Stumpjumper FSR φορά το S120 (θα σας αφήσω να μαντέψετε μόνοι σας τι σημαίνει η ονομασία αυτή). Αν δουλεύει καλά; Πολύ! Πέρα του ότι τηρεί την υπόσχεση περί αρμονικής συνεργασίας με το πίσω μέρος του ποδηλάτου, το ανεπιθύμητο "χοροπηδητό" που παρουσιάζουν άλλα πιρούνια της κατηγορίας ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Έχουμε λοιπόν ένα καλό πιρούνι το οποίο αποτελεί μέρος συστήματος ανάρτησης, και όχι την επιλογή του οικονομικού τμήματος μιας εταιρίας, επειδή ο κατασκευαστής του έκανε τη χαμηλότερη προσφορά ή δέχτηκε να τους το φτιάξει σε βιολετί χρώμα. Φτιάχτηκε για το ποδήλατο αυτό -τέλος! Αν μπορείτε να το βάλετε στο περσινό σας Epic; Δυστυχώς όχι, ο κωνικός του λαιμός απαγορεύει την τοποθέτηση σε παλιότερα ποδήλατα...

(Εξαιρετικό πιρούνι σχεδιασμένο για συνεργασία με την πίσω ανάρτηση, πρωτοποριακός δισκοβραχίονας - όσο πάει καλυτερεύει το πράγμα!)

Στην Πράξη"

Αντί να συνεχίσω να σας τα ζαλίζω με τεχνικές κουβέντες και πολλές λεπτομέρειες, λέω να ξεκινήσω το πετάλι και τα υπόλοιπα τα λέμε στο δρόμο -οκ; Αποφάσισα να πάω το Epic για δοκιμή στην ίδια διαδρομή που είχα ακολουθήσει δύο μέρες νωρίτερα με το Stumpjumper, έτσι για να τα συγκρίνω και λίγο. Πήρα το lift για να κερδίσω λίγο χρόνο, και να βρεθώ λίγο μακρύτερα (οι προβλέψεις έδιναν καταιγίδα για το απόγευμα και ο ουρανός είχε ήδη αρχίσει να βαραίνει). Από εκεί που με άφησε το lift μέχρι το σημείο που ήθελα να φτάσω μεσολαβούσε ένας σχετικά στρωτός δασικός χωματόδρομος με εναλλασσόμενη κλίση. Ξεκίνησα να πεταλάρω, και στις πρώτες μου πεταλιές σκέφτηκα "μάλλον μου έσφιξαν πολύ την ανάρτηση και πρέπει να βγάλω αέρα ή να χαλαρώσω λίγο το brain". Χτυπώντας όμως το πρώτο νεροφάγωμα, κατάλαβα ότι βιάστηκα να βγάλω γνωμάτευση: Δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα! Η ανάρτηση που ήταν ρυθμισμένη να μου δίνει την αίσθηση ενός hardtail δούλεψε ακριβώς στο σημείο που χρειάστηκε, όσο ακριβώς χρειάστηκε! Χάρηκα, ή μάλλον ψιλό-πωρώθηκα και συνέχισα το πετάλι με όσο πιο γρήγορο ρυθμό μου επέτρεπαν τα ασθενικά -για το υψόμετρο που βρισκόμουν- πνευμόνια μου.

Η ανηφόρα συνεχιζόταν, και το χαμόγελο στα χείλη μου μεγάλωνε. Αντί να υποφέρω, το χαιρόμουν όλο και περισσότερο: Μηδενική απώλεια δύναμης από τις αναρτήσεις ή το πλαίσιο. Α, ναι το πλαίσιο... Πλήρως ανθρακονημάτινη κατασκευή FACT IS (Functional Advanced Composite Technology Integrated System) όπου το κυρίως τρίγωνο κατασκευάζεται σε δύο κομμάτια που συνδέονται με στρώσεις ανθρακονημάτων και ειδικές ρυτίνες. Η κατασκευή αυτή, σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα στοιχεία σχεδιασμού συντελεί σε ένα πανάλαφρο και πολύ άκαμπτο σύνολο. Πόσο άκαμπτο; Ας πούμε ότι δε χρειάζεται εργαστηριακή μελέτη για να το καταλάβει κανείς, είναι φανερό από τις πρώτες πεταλιές!

Αριστερά μου είδα την ταμπέλα που έδειχνε την είσοδο του μονοπατιού που ήθελα: "Fat Marmot". Την προσπέρασα και συνέχισα να ανεβαίνω! Λίγα λεπτά αργότερα, και μετά από μερικά μπουμπουνητά (ο καιρός είχε αρχίσει να χαλάει πια) αποφάσισα οτί καλό ήταν να γυρίσω πίσω -είχα ήδη απομακρυνθεί αρκετά, και πέρα από τον καιρό τα βουνά εδώ κρύβουν και ενδιαφέρουσα πανίδα. Εγώ μόνος, ας μην το παρατραβήξω...

Ξεκίνησα να κατεβαίνω το δασικό που ανέβηκα νωρίτερα ανέβηκα. Το Epic κατέβαινε αρκετά καλά, και με αρκετή σταθερότητα για το χαμηλό του βάρος και το κοντό του μεταξόνιο. Όταν όμως η ταχύτητα αυξήθηκε, έγινε ολοφάνερο ότι η διαδρομή των αναρτήσεων είναι μόλις 100mm και το ποδήλατο προορίζεται για αγώνες XC / Marathon, όχι χρήση All-Mountain. Να και η ταμπέλα για το Fat Marmot, φρένο και βουρ δεξιά!

Φρένο είπα, ε; Το μαυροκόκκινο αγωνιστικό άλογο στηρίζεται στα Juicy Ultimate της Avid για την επιβράδυνση του. Πέρα από το υπέροχο λευκό τους χρώμα, έχουν και πολύ καλές επιδόσεις: Παραπάνω από επαρκής δύναμη πέδησης με πολύ καλή αίσθηση και διαμόρφωση της δύναμης τους. Μιλάμε για το πιο εξελιγμένο δισκόφρενο που κατασκευάζει η Avid, λίγο-πολύ το περίμενα να ανταποκρίνεται στο όνομα του ("Ultimate"=Υπέρτατο). Με τη σιγουριά των "υπέρτατων", ολόλευκων φρένων μπήκα στη "Χοντρή Μαρμότα" ενώ οι πρώτες στάλες βροχής είχαν αρχίσει να πέφτουν.

Ακολουθώντας το μονοπάτι, τις στροφές και τα ανεβοκατεβάσματα του, δύο αρετές του Epic έγιναν αμέσως αντιληπτές:

• Το πόσο εύκολο ήταν να κατευθύνει κανείς το ποδήλατο (λόγω γεωμετρίας, αναρτήσεων, χαμηλού βάρους και υψηλής ακαμψίας του πλαισίου) και να ακολουθεί με ευκολία την επιθυμητή πορεία διατηρώντας τον έλεγχο. Οι πανάλαφροι τροχοί του (Specialized Controle SL στα 1.385gr/ζεύγος ντυμένοι με ελαστικά S-Works Fast Trak LK 2.0) βοηθούν πολύ σε αυτό τον τομέα, επίσης.
• Η συνέπεια των δισκόφρενων, και πως οι επιδόσεις τους δεν επηρεάζονταν από το παρατεταμένο φρενάρισμα. Είπαμε, το ποδήλατο έρχεται με τα "υπέρτατα" φρένα της Avid. Η αλουμινένια βάση στήριξης της πίσω δαγκάνας καθώς και το αριστερό νύχι βοηθούν πολύ την αποβολή της θερμότητας. Αν η Specialized τα είχε κατασκευάσει από carbon όπως το υπόλοιπο ψαλίδι, το αποτέλεσμα θα ήταν να ζεσταίνεται αρκετά περισσότερο η πίσω δαγκάνα και να επηρεάζεται η αίσθηση αλλά και η δύναμη του φρένου μετά από κάποια ώρα. Α, καμιά φορά ακουγόταν ένας περίεργος θόρυβος σα γρύλισμα, αλλά σε πολύ ανεκτά επίπεδα.

Σε σημεία όπου το έδαφος είχε έντονες ανωμαλίες, μεγάλες φυτευτές πέτρες ή απλωμένες ρίζες μπορούσα να καταλάβω ότι η διαδρομή του πιρουνιού είναι λίγη. Θα μου πείτε ότι 100mm διαδρομής είναι το στάνταρ για αγωνιστικά ΜΤΒ, αλλά ήταν λίγο περίεργο να έχεις 100mm παραδεισένιας διαδρομής και ξαφνικά να βρίσκεσαι στην κόλαση των κραδασμών (κάτι που δεν ένιωσα καβαλώντας το S120 του Stumpjumper FSR). Εντάξει, είμαι γκρινιάρης. Αν θέλω μεγαλύτερη διαδρομή και άνεση στα μονοπάτια, θέλω άλλο ποδήλατο, όχι αγωνιστικό ΜΤΒ.

Η βροχή -με μικρά διαλείμματα- έπεφτε πια για τα καλά, και το μονοπάτι είχε γίνει αρκετά γλιστερό. Κάποια στιγμή ευχήθηκα το ποδήλατο να φορούσε άλλα ελαστικά, π.χ. τα Captain αντί για τα Fast Trak LK (Low Knob), επειδή το μινιμαλιστικό τους τακούνι δεν έφτανε για να παλέψει με το βρεγμένο έδαφος. Από προηγούμενη εμπειρία, ξέρω ότι στο στεγνό χώμα τα Fast Trak πετάνε, αλλά εδώ μ' ένοιαζε περισσότερο ο έλεγχος, αφού το μονοπάτι που μπήκα στη συνέχεια ("Red Tail") σε πολλά σημεία έμοιαζε με τρενάκι του λούνα-παρκ στο πιο "δολοφονικό" του. Το ποδήλατο όμως ήταν εξοπλισμένο όπως αυτό με το οποίο τρέχει ο Cristophe Sauser, και ποιος είμαι εγώ για να κρίνω τον μεγάλο "Susi"; Ίσως καμιά φορά τα πιο ασθενικά λάστιχα να σε κρατάνε πιο "ξύπνιο", να σε τσιτώνουν λίγο παραπάνω (μια σκέψη κάνω)...

Οι αλλαγές ταχυτήτων και οι εκτροχιαστές XTR (εμπρός Μ971 DMD και πίσω M972 Shadow) δούλεψαν κλασικά σαν γνήσια Shimano (άψογα) σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής, μέχρι που πέρασα και το τελευταίο ξύλινο γεφυράκι, κατέβηκα το τελευταίο τεχνικό κομμάτι του μονοπατιού, έφτασα στο Demo Bike Pool και παρέδωσα το ελαφρά λασπωμένο ποδήλατο, βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο. Η αλυσίδα CN-7701 (XTR) δεν έχασε ούτε δόντι από την Μ970 κασέτα (11-34 δόντια) ή τους 22-32-44 δοντιών δίσκους του S-Works δισκοβραχίονα (απόλυτη συνεργασία!). Τα lock-on χερούλια ήταν λίγο σκληρούτσικα και ίσως μερικά χεράκια πονέσουν -μαζί και τα δικά μου- αλλά σε πολλούς θα αρέσει ο αυξημένος έλεγχος και η απόλυτη αίσθηση του τιμονιού. Ποτέ δε θα καταλάβω γιατί το carbon S-Works XC Rise τιμόνι κρατιέται στη θέση του από λαιμό της Syntace ενώ η Specialized παράγει έναν εξίσου ελαφρύ λαιμό S-Works από αλουμίνιο και ανθρακονήματα, τον οποίο μάλιστα είδα σε αρκετά άλλα μοντέλα εκείνη την ημέρα.

Η σελίτσα Phenom SL ήταν ένα χάρμα, αρκετά άνετη για πολλές ώρες ΜΤΒ, αλλά και αρκετά άκαμπτη και σταθερή ώστε ο αναβάτης να μπορεί να βγάζει όλη του τη δύναμη σε απότομα ανηφορικά κομμάτια που κάθεται στη μύτη της σέλας. Οι ράγες τιτανίου εξασφαλίζουν χαμηλό βάρος και προσφέρουν κάποια σχετική απορόφηση κραδασμών. Γενικά ένα πολύ καλά επιλεγμένο πακέτο εξοπλισμού, που αντικατοπτρίζει το πόση προσοχή έχει δώσει η εταιρία στον τομέα αυτό.

Το Συμπέρασμα

To νέο S-Works Epic της Specialized μου άρεσε πολύ. Αν υπήρξαν γκρίνιες; Ναι, αλλά αφορούν θέματα μάλλον υποκειμενικά: Θα ήθελα να υπάρχει μια επιλογή βαφής που λίγο πιο έξω από το συνηθισμένο μαυροκόκκινο. Όπως έχει τώρα, το ποδήλατο προσφέρεται σε μαύρο χρώμα με κόκκινες λεπτομέρειες, και σε κόκκινο/μαύρο/λευκό (μου άρεσε λίγο καλύτερα). Αν μπορούσα να το έχω σε κανένα μαύρο-λευκό ή μπλε-λευκό θα ήταν "τζαστ γουάντερφουλ"! Επίσης, θα ήθελα να φοράει λίγο πιο ευέλικτα ελαστικά από τα "μόνο για πίστες αγώνων" Fast Trak LK. Πιστεύω ότι τα S-Works Captain θα ήταν υπέροχα παπούτσια για έναν "επικό πολεμιστή". Οι προτιμήσεις των ελαστικών όμως διαφέρουν από αναβάτη σε αναβάτη, και η επιλογή επίσης διαφορετική ανάλογα με τη διαδρομή που ακολουθεί κανείς.

Για να συνοψίσουμε όμως, έχουμε ένα πολύ ελαφρύ αγωνιστικό FS με ένα πολύ καλό, άκαμπτο πλαίσιο το οποίο καλύπτεται από εφ' όρου ζωής εγγύηση, εξελιγμένες αναρτήσεις με άριστη -για την προοριζόμενη χρήση τους- λειτουργία, ένα σοφά επιλεγμένο πακέτο εξοπλισμού υψηλών επιδόσεων, όλα δεμένα σε ένα σύνολο που στη γραμμή της εκκίνησης είναι εγγυημένο ότι θα τσακίσουν το ηθικό του ανταγωνισμού...

Αν είχα έναν "στάβλο" γεμάτο από ποδήλατα, το Epic θα ήταν το όπλο της επιλογής μου για αγώνες MTB, XC ή Marathon (δηλαδή χωμάτινες αποστάσεις από 25 μέχρι 100Km σε γρήγορο ρυθμό). Για τη χρήση αυτή και μόνο παίρνει 10 στα 10 σαμπρελάκια. Ως καθαρόαιμο αγωνιστικό ΜΤΒ. Σαν ποδήλατο βουνού για γενική χρήση θα του έδινα λιγότερο, αλλά το Epic προορίζεται για... επικές μάχες σε χωμάτινες αρένες, όχι για βόλτες και εκδρομές!

Σημείωση: Η ανώτατη προτεινόμενη λιανική τιμή Ελλάδας για το ποδήλατο, το οποίο αναμένεται με το νέο χρόνο, είναι στα €6.749,00. Η Ελληνική αντιπροσωπεία με ενημέρωσε ότι οι πρώτες της παραλαβές αφορούν μόνο σετ πλαισίου/πιρουνιού/λαιμού σέλας/εμπρ.εκτροχιαστή XTR DMD στα €3.799,00. Θα το βρείτε σε οποιοδήποτε κατάστημα πουλάει ποδήλατα Specialized.