Με την ευκαιρία της επίσκεψης μου στη φετινή Eurobike, εκμεταλλεύτηκα το Demo Day για να περάσω λίγο χρόνο με κάποια ποδήλατα που τρωγόμουν να καβαλήσω. Το Niner Air 9 βρισκόταν ψηλά στη "must ride" λίστα μου, και κλείνοντας ένα ραντεβού στο περίπτερο της αμερικανικής εταιρίας, λίγη ώρα αργότερα ένας ασπρόμαυρος "Αέρας Εννιά" από την εταιρία που ασχολείται μόνο με 29άρια ΜΤΒ ήταν δικός μου για τρία τέταρτα της ώρας.
Το Air 9 μου ήταν εξοπλισμένο με τη μεσαίας κατηγορίας σειρά SRAM X9 (2x10), αντίστοιχης κλάσης δισκόφρενα Formula RX, τροχούς tubeless American Classic Race και πιρούνι ανάρτησης Rock Shox Reba XX διαδρομής 100mm. Εδώ κάνω μια μικρή επεξήγηση, αναφέροντας ότι υπάρχει η δυνατότητα να αποκτήσει κανείς το Air 9 του με 80mm πιρούνι, και σε αυτή την περίπτωση ο οριζόντιος σωλήνας του πλαισίου θα είναι 3mm κοντύτερος ώστε να ανταπεξέλθει η γεωμετρία του ποδηλάτου στη μικρότερη διαδρομή της ανάρτησης. Το Medium μέγεθος / 100mmm μοντέλο που καβάλησα είχε μήκος οριζοντίου 606mm, μεταξόνιο 1091mm και "κλασικές ΜΤΒ γωνίες" 71° κούτελο / 73° κάθετο σωλήνα. Το μήκος ψαλιδιού είναι 439mm για όλα τα μεγέθη, ενώ υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής του ποδηλάτου σε μονοτάχυτο αν έχετε τέτοιο βίτσιο. Η μετάδοση της SRAM δεν ήταν "my cup of tea". Οφείλω όμως να ομολογήσω πως τα ιταλικά του δισκόφρενα μου άρεσαν αρκετά, και ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι δεν ανήκουν στην υψηλή κατηγορία, σταματούσαν το 29άρι ποδήλατο και τον 75κιλο αναβάτη του μια χαρούλα, όσο γρήγορα και αν έτρεχε. Το Reba XX είναι ένα άριστο πιρούνι και δεν κατάφερα να του βρω κάποιο αρνητικό κατά τη διάρκεια της σύντομης δοκιμής (ο τεχνικός της Niner το είχε ρυθμίσει από πριν για το βάρος μου). Ο αγοραστής του Air 9 έχει αρκετές επιλογές εξοπλισμού στη διάθεση του, έτσι δε στέκομαι περισσότερο σε αυτόν.
Αυτό που μου έκανε άμεση εντύπωση στο χώμα, ήταν πόσο "οικείο" μου φάνηκε το ποδήλατο, χωρίς να το έχω ξανακαβαλήσει. Η καλή θέση οδήγησης και η ασφάλεια χειρισμών που προσφέρει στον αναβάτη του το Air 9 είναι ίσως το κύριο προτέρημα του, κάτι στο οποίο συντελούν η γεωμετρία του πλαισίου και η διαστρωμάτωση των ανθρακονημάτων. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Δεν μπορούσα να το οδηγήσω σε χαμηλή ταχύτητα, επειδή πολύ απλά ο "Αέρας Εννιά" με τσίτωνε συνεχώς για να βάλω περισσότερη δύναμη στα πετάλια, και -παρόλο που ήμουν ήδη λίγο κουρασμένος από τα προηγούμενα demo rides της ημέρας- πολύ γρήγορα βρέθηκα να ανταγωνίζομαι άλλους αναβάτες μέσα στη διαδρομή! Το σύνθημα "Pedal Dammit" (=πεταλάρισε γαμώτο) στο επάνω μέρος του οριζόντιου σωλήνα δεν είναι τυχαίο.
Συνεπώς, θα χαρακτήριζα το Niner Air 9 Carbon ως μια πολύ καλή αφορμή για να αποσύρει οποιοσδήποτε αθλητής XC/Marathon το παλιό του 26άρι και να κάνει τη μετάβαση στις 29 ίντσες: Είναι γρήγορο, ευκολοδήγητο, ανταποκρίνεται πολύ καλά στο πετάλι (οκ, σίγουρα οι πρώτες πεταλιές είναι λίγο δυσκολότερες απ' ότι σε ένα αντίστοιχο 26άρι!) και όταν μαζέψει ορμή κάνει τον αναβάτη του να νιώθει ότι μπορεί να περάσει κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στο δρομο του. Η πραγματικά άριστη ποιότητα δεν σταματά στη βαφή και το φινίρισμα, αλλά φτάνει σε βάθος -το πλαίσιο του Air 9 Carbon είναι μια άψογη πλατφόρμα XC που μπορεί να υποστηρίξει ακόμη και τα ακριβότερα εξαρτήματα, ενώ ακόμη και ντυμένο με μέτριο εξοπλισμό δεν απογοητεύει. Λιτό όσο και ομορφο, εντυπωσιάζει ακόμη και πριν το καβαλήσει κανείς, με τις "χυτές" του γραμμές και την εσωτερική δρομολόγηση καλωδίων.
Καθότι ο χρόνος που πέρασα με το ποδήλατο ήταν περιορισμένος, αποφεύγω να το βαθμολογήσω (εξ' ού και το "Quick Look" αντί πλήρους δοκιμής) αλλά κλείνω το παρόν άρθρο λέγοντας ότι το Niner Air 9 Carbon μου άρεσε πολύ και θα ήθελα να είχα περισσότερο χρόνο μαζί του.