Πολύ συχνά, αναφερόμαστε σε κάποιο καινοτόμο περιφερειακό ποδηλάτου και σχολιάζουμε πως "το μέλλον είναι εδώ" (φταίει ο ενθουσιασμός μας), αλλά ας είμαστε ρεαλιστές: Όσο η μετάδοση του ποδηλάτου παραμένει πληρως εκτεθειμένη στα στοιχεία της φύσης και η λειτουργία της εξαρτάται από δύο εκτροχιαστές βασισμένους σε σχέδιο του 1928 να κρέμονται έξω από το πλαίσιο, δε μπορούμε να συζητάμε για ουσιαστική εξέλιξη -ακόμη και αν έχουμε αντικαταστήσει τα συρματόσχοινα με ηλεκτρονικά ή υδραυλικά κυκλώματα.
Τι θα ήταν ουσιαστική εξέλιξη; Η πρόταση P1.18 της γερμανικής Pinion, αν και δεν αποτελεί την πρώτη παρουσίαση τέτοιας μετάδοσης, φαίνεται πολύ πιο εξελιγμένη από τα τρέχοντα πρότυπα: Πρόκειται για ένα κλειστό κιβώτιο ταχυτήτων που προσφέρει 18 ωφέλιμες σχέσεις με κλιμάκωση 636% (11.5% από σχέση σε σχέση) και εδρεύει σε ειδικά σχεδιασμένο, συμβατό πλαίσιο. Τα γρανάζια του P1.18 κυλούν μέσα σε βιοδιασπώμενο λάδι και το κιβώτιο χρειάζεται συντήρηση όχι νωρίτερα από κάθε χρόνο ή 10.000Km! Οι αλλαγές ταχυτήτων λέγεται πως -σε αντίθεση με διάφορες άλλες κλειστές μεταδόσεις- είναι εξαιρετικά γρήγορες, και το σημείο τοποθέτησης του κιβωτίου στο πλαίσιο κρατά το κέντρο βάρους χαμηλά, ανάμεσα στους δύο τροχούς για καλύτερη συμπεριφορά του ποδηλάτου.
Τα περίπου 3.5Kg συνολικού βάρους του συστήματος (κιβώτιο, βραχίονες, χειριστήριο, εντατήρας αλυσίδας, δίσκος κλπ.) το καθιστούν βαρύ -προς το παρόν- για αγωνιστικό XC. Όμως, μια μελλοντική έκδοση π.χ. με κεραμικά γρανάζια και ιμάντα, θα μείωνε σημαντικά το βάρος και θα προσέλκυε περισσότερους κατασκευαστές πλαισίων να συνεργαστούν με την Pinion. Διαβάστε περισσότερα εδώ.