Αθήνα, μια πόλη γεμάτη… ρόδες.
- Κείμενο: Ηλίας Ντεμιάν
Είμαι σίγουρος ότι είσαστε και εσείς ένας από αυτούς που έχετε βρεθεί –τουλάχιστον μια φορά- σε κάποια κεντρική αρτηρία σε ώρα αιχμής. Το μάτι σας, σε βάθος…δρόμου βλέπει αυτοκίνητα να συναγωνίζονται πιο θα φτάσει πρώτο στον προορισμό του. Το άλλο σας μάτι, γλυκοκοιτάζει τόσο το ρολόι του ταμπλό, όσο και το δείκτη της βενζίνης. Διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό σας.
-"Tι καλά που θα ήταν να μπορούσα να κατέβαινα στη δουλειά με το ποδήλατο"… Χαμογελάτε ασυναίσθητα, ενώ δεν έχετε ακόμα καταλάβει ότι αυτό που σκεφθήκατε δεν ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας αλλά μπορεί να πραγματοποιηθεί, αρκεί να είσαστε διατεθειμένοι να χάσετε λίγη από τη ..βολή σας.
-"Μα τι θα πουν οι συνάδελφοι που θα με δουν να φτάνω στην εταιρεία φορώντας κράνος, γάντια και ίσως και άλλα ποδηλατικά ρούχα;". Άλλη μια πολύ συνηθισμένη ερώτηση που ακούω από φίλους μου. Εδώ είναι στο χέρι σας να διεκδικήσετε τη θέση σας. Ρωτήστε τους τι ώρα ξυπνούν, πόση ώρα κάνουν μέσα στο αυτοκίνητο. Επιμείνετε να τους ρωτάτε ΠΩΣ περνάνε την ώρα τους στο αυτοκίνητο. Αντιπαραθέστε τη δική σας εμπειρία.
-"Και με τα ρούχα τι γίνεται; Έχουμε αυστηρό dress code στο γραφείο". Και εδώ υπάρχει λύση αγαπητοί αναγνώστες. Αν έχουμε έντονο πρόβλημα εφίδρωσης και η δουλειά απέχει πάνω από 10χλμ από το σπίτι, τότε πρέπει να έχουμε αφήσει ένα σετ "ρούχα εργασίας" τα οποία θα φορέσουμε αφού πλυθούμε τοπικά σε σημεία τα οποία είναι ύποπτα για τον ανθρωποδιώχτη. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να μην μας πλησιάζει άνθρωπος στο γραφείο.
-"Που θα παρκάρω το ποδήλατό μου". Αυτό είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα που θα συναντήσετε. Τα σημεία των καιρών μαρτυρούν έξαρση των κρουσμάτων κλοπής των δίτροχων φίλων μας. Συνεννοηθείτε για την ασφαλή φύλαξη σε κάποιο σημείο της εταιρείας. Στο αποθηκάκι, στην πίσω αυλή, κλειδωμένο με 2 κλειδαριές (μια για τις ρόδες, και άλλη μια για το σκελετό), στο γκαράζ. Στη χειρότερη περίπτωση μιλήστε με τον ιδιοκτήτη του απέναντι γκαράζ για την μηνιαία φύλαξη του δίτροχου φίλου σας έναντι κάποιας αμοιβής.
Όταν τα καταφέρετε θα απολαύσετε άμεσα κάποια προτερήματα που οι συνάδελφοί σας δε θα τα διανοούνται:
- Περισσότερη ώρα ύπνου. Ενδεικτικά η απόσταση Μαρούσι – Ακρόπολη, που με το αυτοκίνητο για να καλυφθεί χρειάζεται περίπου μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά (χωρίς να υπολογίζουμε το παρκάρισμα) καλύπτεται με νορμάλ ρυθμούς σε (κρατηθείτε) 30-35 λεπτά. Πιο γρήγορο και από τους συνδυασμούς μέσων σταθερής τροχιάς.
- Ξεκινά η μέρα με ένα χαμόγελο. Την ώρα που οι συνάδελφοι χασμουριούνται και «δεν την παλεύουν» εσείς θα είστε χαμογελαστοί, γεμάτοι ευεξία, έτοιμοι για μια νέα δύσκολη μέρα. Η παραγωγικότητά σας θα αυξηθεί άμεσα (πολύ καλό επιχείρημα για τον προϊστάμενο).
- Άμεσα οφέλη στα πόδια σας. Από το να είστε καθισμένοι στο αυτοκίνητο, ακόμα και αυτό το μισάωρο χαλαρού πεταλαρίσματος θα θέσει σε λειτουργία τα πόδια σας, θα ξυπνήσει την καρδιά σας.
- Οικονομικά οφέλη: Χμμμ.. Από εκεί που ψάχνατε να γνωρίσετε την κόρη του βενζινά (ή το γιο αν είσαστε δεσποινίς) πλέον θα πάψετε να παρακολουθείτε την τιμή της βενζίνης. Αυτοκίνητο μόνο για βόλτα ή άλλες υποχρεώσεις, μετά το πέρας της εργασίας. Χρησιμοποιήστε τα χρήματα που αποταμιεύετε για να κάνετε εκείνο το ταξίδι που σκέφτεστε εδώ και καιρό, ή για την αγορά ενός καινούργιου ποδηλάτου ή τελοσπάντων αν είσαστε ξάδερφος του Σκρούτζ, δείτε το λογαριασμό σας στην τράπεζα να αυξάνεται με ικανό ρυθμό!
- Περιβαλλοντικά οφέλη: Ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης εκλύει 125-140gr CO2 ανά διανυθέν χιλιόμετρο. Άρα αν η εργασία σας απέχει 10χλμ και εργάζεσθε 5 ημέρες την εβδομάδα τότε εκλύετε περίπου 12,5 κιλά CO2 την εβδομάδα! Φανταστείτε τι θα συνέβαινε 500 αυτοκίνητα γίνονταν… ποδήλατα.
Εν κατακλείδι και για να μη σας κουράζω άλλο. Άλλαξα και εγώ συνήθειες. Κουκούλωσα το αυτοκίνητο, πήρα ποδήλατο και εδώ και 2 μήνες κάνω καθημερινά τη διαδρομή Μαρούσι – Ακρόπολη και τούμπαλιν. Και το χαμόγελό μου την ώρα που φτάνω στο γραφείο μου αρκεί για να προσπαθήσω να πείσω και τους άλλους! Ονειρεύομαι ότι τα έχω καταφέρει!