To ποδήλατο και ο ηλεκτρικός: Μια σχέση με σπινθήρες.

Η καθημερινή αστική μετακίνηση με τα ποδήλατα σε γειτονικές χώρες είναι πλέον συνήθεια. Το θυμόμαστε (και προσπαθούμε να το συνειδητοποιήσουμε) κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μας κάποιο ξένο περιοδικό, κάποια φωτογραφία, ένα λίνκ. H προσπάθεια εξευρωπαϊσμού μας και η αυτονόητη χρήση ποδηλάτου για αστικές αποστάσεις παραμένει γραφική. Ακόμα και αν το συνδυάζαμε με ΜΜΜ θα προκαλούσαμε κραυγές πανικού από τους αδαείς καθώς και την αυτόματη κατάταξη μας στην γενική κατηγορία των κολλημένων γραφικών!

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Στην Ελλάδα το μεταφορικό μέσο του καθένα αποτελεί δείκτη ευημερίας. Έστω και αν έχει δανειστεί από 3 τράπεζες για να το αγοράσει. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως κοιτά καθημερινά ο κόσμος τον ποδηλάτη που έχει συνειδητοποιήσει ότι οι 24 ώρες της ημέρας δεν είναι αρκετές για να χάνονται κάπου μεταξύ Λεωφόρου Κηφισίας, Συγγρού, Πειραιώς και συναφών μαρτυρικών οδών. Πρόσφατα ένας καθόλα ευγενικός κύριος στο μετρό (το χρησιμοποιώ καθημερινά μπαίνοντας με το σπαστό μου ποδήλατο) με ρώτησε από πού είμαι. Λίγο από το πρωινό ξύπνημα, λίγο από τα διάφορα που είχα στο μυαλό μου, δεν κατάλαβα τι εννοεί και έτσι τον ξαναρώτησα. Και η απάντηση; "Σας είδα μελαχρινό και με το ποδήλατο και φαντάστηκα ότι είσαστε από το Πακιστάν, Ινδία κτλ". Φυσικά αν με έβλεπε σε ένα μεγάλο αστεράτο αυτοκίνητο δεν θα του περνούσε από το μυαλό τέτοια σκέψη.

Με μεγάλη χαρά, παρακολουθώ, ή τουλάχιστον προσπαθώ να παρακολουθήσω και να κατανοήσω την αύξηση της παρουσίας των ποδηλάτων στους ελληνικούς δρόμους. Ο κόσμος ξυπνά, κατανοεί. Δοκιμάζει νέες ιδέες και προσπαθεί να τις εντάξει στην καθημερινότητά του. Να τις κάνει μέρος της ζωής του. Να δει πως είναι για μια διαδρομή 15χλμ να κάνεις μισή ώρα και να φτάνεις στον προορισμό σου ξύπνιος και με όρεξη για άλλο τόσο. Να μην εξαρτάσαι από τις απεργίες των βενζινάδικων, από την καθημερινή κίνηση.

Μέχρι πρόσφατα, απαγορευόταν η είσοδος ποδηλάτων σε ώρες αιχμής στα βαγόνια του τρένου. Πριν λίγες μέρες, ο ΗΣΑΠ (ο γνωστός ηλεκτρικός) ανακοίνωσε ότι επιτρέπεται δοκιμαστικά η είσοδος των κανονικών ποδηλάτων σε όλους τους συρμούς όλες τις ώρες της ημέρας. Ο μόνος περιορισμός είναι τα 2 ποδήλατα ανά συρμό, καθώς και η είσοδός τους στη σκευοφόρο. Καλό μέτρο, θα βιαστούμε όλοι να σκεφτούμε. Θα μπορούμε να πηγαίνουμε με το ποδήλατο στη στάση, να μπαίνουμε στο τρένο χωρίς να κλειδώνουμε κάπου το δίτροχο φίλο μας με κίνδυνο να περάσει στην αλυσίδα των κλοπιμαίων, κ.ό.κ

Η παρούσα περίοδος χαρακτηρίζεται από πολλά έργα αλλαγής γραμμών και αναβάθμισης του αστικού δικτύου στον ηλεκτρικό. Παρατηρούνται καθυστερήσεις, ενώ οι συρμοί έρχονται γεμάτοι με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να πακτώνονται στα βαγόνια. Οι επαφές τρίτου τύπου είναι πλέον καθημερινές. Φασαρία, τσακωμοί, πορτοφόλια να κάνουν φτερά και άλλα τέτοια όμορφα. Θα ήθελα να φανταστείτε την εικόνα του ποδηλάτη που προσπαθεί με το citybike του να επιβιβαστεί σε ένα βαγόνι, σε ώρα αιχμής.Έστω λοιπόν ότι κάπως, κάπου καταφέρνει να χωρέσει. Έστω λοιπόν ότι κάποιοι επιβάτες ενοχλούνται και δημιουργείται αλυσιδωτά μια αντίδραση από τον ποδηλάτη. Μαθηματικά, θα οδηγήσει σε διαμάχη, όλο και κάποια κουβέντα παραπάνω θα πέσει και το τέλος αναμενόμενο.

Ποιά πλευρά έχει δίκιο; Εδώ είναι το περίεργο: Και οι 2! Ο μεν επιβάτης, λερώνει με γράσο την τσάκιση που πάταγε εχθές, σπρώχνεται σε μια ήδη επιβαρυμένη κατάσταση (με τα έργα που περιγράψαμε παραπάνω) και ο δε ποδηλάτης που έχει δίκιο καθώς ο ΗΣΑΠ επιτρέπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΥΡΩΠΗ) την είσοδό του στο τρένο. Η κατάσταση αυτή θα επαναλαμβάνεται όσο διαρκεί η δοκιμαστική περίοδος, οι επιβάτες θα κάνουν παράπονα για την κατάσταση και στο τέλος η διοίκηση του ΗΣΑΠ ίσως να απαγορεύσει την είσοδο των ποδηλάτων μια και καλή.

Η δική μου ένσταση για να γίνω κατανοητός έρχεται στο ζήτημα της υλοποίησης της κατά τα άλλα εξαιρετικής ιδέας του ΗΣΑΠ. Είναι απαραίτητη μια σειρά μέτρων για να μπορέσουν να χωρέσουν ποδήλατα χωρίς να ενοχλούν και να ενοχλούνται:

1. Να τελειώσουν τα έργα και να αποκτήσουν οι συρμοί μια κανονική ροή, χωρίς καθυστερήσεις.

2. Να υπάρχει ικανός αριθμός από βαγόνια ανά συρμό.

3. Η σκευοφόρος (τελευταίο βαγόνι) να αποκτήσει περισσότερο ωφέλιμο χώρο. Αυτό ίσως να απαιτεί λιγότερα καθίσματα και αργότερα ίσως και ειδικές σχάρες τοποθέτησης και σταθεροποίησης των ποδηλάτων.

4. Ενημέρωση του κοινού για τα νέα μέτρα. Ίσως και κάποια κίνητρα αρχικά για να λάβει την απαραίτητη αποδοχή το μέτρο (πχ. δωρεάν είσοδο στους ποδηλάτες στο τρένο).

Τελικά: Να αποκτήσει η σκευοφόρος τόσο χώρο για όρθιους ώστε να μην υπάρχει στρίμωγμα για τα ποδήλατα. Ας είναι όλοι όρθιοι. στο τελευταίο βαγόνι. Αφού στριμώχνονται έτσι και αλλιώς προτού μπουν τα ποδήλατα στο παιχνίδι. Με μια τέτοια αλλαγή θα σηματοδοτηθεί η έγκριση του ΗΣΑΠ για την χρήση του ποδηλάτου στις όποιες διαμάχες επιβατών. Και επιπλέον θα δοθεί το σήμα να πάρουν ποδήλατα οι 10 στους 150 του βαγονιού και όχι οι δύο αν βρήκαν κενή θέση. Το ποδήλατό είναι λύση στο κυκλοφοριακό. Κάνει καλό στην υγεία. Είναι οικονομικό. Βοηθάει να φτάνεις στη δουλειά σου ξύπνιος χωρίς να πιεις καφέ (όσοι το δοκίμασαν έστω μια φορά ξέρουν). Σε όλα αυτά είναι συνεργάτης ο ΗΣΑΠ. Και θα τον βάλουμε εμείς να συνεργαστεί. Δόθηκε το πράσινο φως για τα ποδήλατα στον ηλεκτρικό, ας τα χρησιμοποιήσουμε. Πως αλλιώς θα δείξουμε αυτό που πρεσβεύουμε ως άνθρωποι; Με τη θεωρία; Όχι. Δευτέρα ξεκινήστε "την πράξη".